Οι Iρανικές αρχές ασφαλείας φέρονται να έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στον σχεδιασμό της απροσδόκητης επίθεσης της Χαμάς κατά του Ισραήλ, εγκρίνοντας την επίθεση κατά τη διάρκεια συνάντησης στη Βηρυτό.
Οι αξιωματικοί του Σώματος Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC) του Ιράν συνεργάζονταν με τη Χαμάς από τον Αύγουστο για να ενορχηστρώσουν την αεροπορική, χερσαία και θαλάσσια εισβολή, που σηματοδοτεί την πιο ουσιαστική παραβίαση των συνόρων του Ισραήλ από τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973, σύμφωνα με πηγές της WSJ. Οι λεπτομέρειες της επιχείρησης τελειοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια διαφόρων συναντήσεων στη Βηρυτό, στις οποίες συμμετείχαν αξιωματικοί του IRGC και εκπρόσωποι τεσσάρων υποστηριζόμενων από το Ιράν μαχητικών ομάδων, συμπεριλαμβανομένης της Χαμάς και της Χεζμπολάχ. Ωστόσο, Αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι δεν έχουν παρατηρήσει στοιχεία για τη συμμετοχή της Τεχεράνης. Αντίθετα, ένας Ευρωπαίος αξιωματούχος και ένας Σύρος κυβερνητικός σύμβουλος παρείχαν μια παρόμοια αφήγηση για τη συμμετοχή του Ιράν στην προετοιμασία της επίθεσης, όπως και των ανώτερων μελών της Χαμάς και της Χεζμπολάχ.
Παρά το γεγονός ότι ο Mahmoud Mirdawi, ανώτερος αξιωματούχος της Χαμάς, δήλωσε ότι η ομάδα σχεδίασε τις επιθέσεις ανεξάρτητα, ο εκπρόσωπος της αποστολής του Ιράν στα Ηνωμένα Έθνη διαβεβαίωσε ότι το Ιράν υποστήριξε αλλά δεν κατεύθυνε τις ενέργειες της Γάζας. Ένας άμεσος ιρανικός ρόλος θα αναβάθμιζε τη μακροχρόνια σύγκρουση της Τεχεράνης με το Ισραήλ, αυξάνοντας τον κίνδυνο μιας πιο εκτεταμένης σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή.
Το IRGC στοχεύει να δημιουργήσει μια πολυμετωπική απειλή για την περικύκλωση του Ισραήλ από όλες τις κατευθύνσεις, εμπλέκοντας διάφορες μαχητικές ομάδες, σύμφωνα με ανώτερα μέλη της Χαμάς και της Χεζμπολάχ και έναν Ιρανό αξιωματούχο. Η επίθεση έχει καταρρακώσει το θεωρούμενο ως ”αήττητο” Ισραήλ, με αποτέλεσμα τουλάχιστον 700 επιβεβαιωμένους θανάτους Ισραηλινών, αφήνοντας τους πολίτες να αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα των δυνάμεων ασφαλείας.
Ενώ το Ισραήλ έχει αποδώσει τις επιθέσεις στο Ιράν, έστω και έμμεσα, και η Χαμάς έχει αναγνωρίσει ανοιχτά ότι λαμβάνει υποστήριξη από το Ιράν, το Ιράν ανακατανέμει τους ξένους πόρους του IRGC για τον συντονισμό, τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό πολιτοφυλακών εχθρικών προς το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένης της Χαμάς και της Χεζμπολάχ. Το χτύπημα αποσκοπούσε στην εκμετάλλευση του φαινομενικού περισπασμού του Ισραήλ λόγω εσωτερικών πολιτικών διαιρέσεων και είχε ως στόχο να διαταράξει τις επιταχυνόμενες συνομιλίες με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ για την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας και του Ισραήλ, τις οποίες το Ιράν αντιλαμβάνεται ως απειλή.
Ο Ismail Qaani, ηγέτης του διεθνούς στρατιωτικού βραχίονα του IRGC, της Δύναμης Quds, πρωτοστατεί στην προσπάθεια συντονισμού των ξένων αντιπροσώπων του Ιράν υπό ενιαία διοίκηση. Ο ίδιος ξεκίνησε τον συντονισμό μεταξύ διαφόρων πολιτοφυλακών γύρω από το Ισραήλ τον Απρίλιο, όπου η Χαμάς άρχισε να συνεργάζεται στενότερα με άλλες ομάδες όπως η Χεζμπολάχ. Το Ιράν υποστηρίζει εδώ και καιρό τη Χαμάς, αλλά ήταν παρείσακτη μεταξύ των σιιτικών εντολοδόχων της Τεχεράνης μέχρι τους τελευταίους μήνες, όταν η συνεργασία μεταξύ των ομάδων επιταχύνθηκε.
Η Lina Khatib, διευθύντρια του Ινστιτούτου Μέσης Ανατολής SOAS του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, δήλωσε ότι μια επίθεση αυτού του μεγέθους θα μπορούσε να συμβεί μόνο μετά από μήνες σχεδιασμού και δεν θα είχε συμβεί χωρίς συντονισμό με το Ιράν. Η ικανότητα των παλαιστινιακών και λιβανέζικων πολιτοφυλακών να συντονίζονται με το Ιράν θα εξεταστεί διεξοδικά τις επόμενες ημέρες, καθώς η αντίδραση του Ισραήλ θα γίνεται πιο σαφής. Η Χαμάς προέτρεψε τους Παλαιστίνιους στη Δυτική Όχθη και τους Παλαιστίνιους πολίτες του Ισραήλ να οπλιστούν και να συμμετάσχουν στη μάχη. Ο Ιρανός αξιωματούχος δήλωσε ότι αν το Ιράν δεχθεί επίθεση, θα ανταποδώσει με πυραυλικά πλήγματα κατά του Ισραήλ από τον Λίβανο, την Υεμένη και το Ιράν και θα στείλει Ιρανούς μαχητές στο Ισραήλ από τη Συρία για να επιτεθούν σε πόλεις στα βόρεια και ανατολικά του Ισραήλ.
Η υποστήριξη του Ιράν σε μια συντονισμένη ομάδα αραβικών πολιτοφυλακών παρουσιάζει ένα δυσοίωνο σενάριο για το Ισραήλ. Σε προηγούμενες συγκρούσεις, η Σοβιετική Ένωση, ως ο απόλυτος προστάτης των Αράβων αντιπάλων του Ισραήλ, ήταν πάντα σε θέση να τους πιέσει να καταλήξουν σε κάποιου είδους διευθέτηση ή να αναγνωρίσουν μια ”κόκκινη γραμμή”, σύμφωνα με τον Bernard Hudson, πρώην επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.
Σε αντίθεση με τους Σοβιετικούς, η ηγεσία του Ιράν αντιλαμβάνεται σαφώς το Ισραήλ ως μόνιμο αντίπαλο.
