Χωριανόπουλος Άγγελος
Σε μία αρκετά ενδιαφέρουσα αποκάλυψη προέβη το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ και το δίκτυο The WarZone αναφορικά με την πιστοποίηση χρήσης βλημάτων Hellfire από τα μαχητικά αεροσκάφη 5ης Γενιάς F-35.
Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ πρόκειται να ενισχύσει την ισχύς πυρός του μαχητικού F-35 Joint Strike Fighter προσθέτοντας τέσσερις πυραύλους αέρος-επιφανείας, μεταξύ των οποίων σχεδιάζεται να πιστοποιηθεί και ο AGM-114 Hellfire, ο οποίος δεν προβλεπόταν (αρχικά) για τοποθέτηση στο οπλοστάσιο του F-35. Η κίνηση αυτή θα ενισχύσει σημαντικά την ευελιξία και των τύπο επιχειρήσεων που θα αναλαμβάνει το F-35. Η ενσωμάτωση του Hellfire αποτελεί στρατηγική εξέλιξη, υποδηλώνοντας τη συνεχή επένδυση στον πύραυλο αυτό παρά την ύπαρξη του προβλεπόμενου αντικαταστάτη του, του κοινού πυραύλου αέρος-εδάφους AGM-179 (JAGM).
Το σχέδιο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ περιλαμβάνει επίσης τον πύραυλο AGM-158 Joint Air-to-Surface Standoff Missile (JASSM), έναν πύραυλο cruise σχεδιασμένο για πλήγματα μεγάλης εμβέλειας με χαμηλό ηλεκτρομαγνητικό αποτύπωμα (stealth), καθώς και τον αντίστοιχο πύραυλο ναυτικής κρούσης AGM-158C Long-Range Anti-Ship Missile (LRASM), ο οποίος αποτελεί μια παραλλαγή του JASSM με διευρυμένο βεληνεκές και διπλή ικανότητα στοχοποίησης τόσο θαλάσσιων όσο και χερσαίων στόχων. Η ενσωμάτωση αυτών των πυραύλων αποσκοπεί στον μετριασμό των απειλών που προέρχονται από εχθρικά περιβάλλοντα Άρνησης και Αντιπρόσβασης Περιοχής (A2/AD). Βλέπουμε πως συνεχίζεται η εξέλιξη και ο εκσυγχρονισμός του αμερικανικού οπλοστασίου με τελικό στόχο την δημιουργία ενός αποτελεσματικού και φονικού ”Δικτύου-Θανάτου” έναντι της Κίνας.
Εκτός από τους JASSM και LRASM, ο JAGM αντιπροσωπεύει ένα κατευθυνόμενο πυρομαχικό ακριβείας που ενισχύει την εμπλοκή στόχων κοντινής εμβέλειας με την χρήση νανοτεχνολογίας των 7nm στους αισθητήρες που χρησιμοποιεί. Αυτή η ενσωμάτωση θα προσφέρει στο F-35 μια ικανότητες ”Fire & Forget”, ζωτικής σημασίας για την επιβιωσιμότητα του αεροσκάφους στη μάχη, επιτρέποντάς του να εμπλέκει μικρότερους, κινητούς στόχους σε διάφορες καιρικές συνθήκες χωρίς την ανάγκη διατήρησης του κλειδώματος μέσω των ραντάρ του.
Το Τμήμα Όπλων του Κέντρου Αεροπορικού Πολέμου του Πολεμικού Ναυτικού (NAWCWD) έχει δηλώσει την πρόθεσή του να συνεργαστεί με την Lockheed Martin για υπηρεσίες έρευνας, ανάπτυξης, δοκιμής και αξιολόγησης (RDT&E) των παραπάνω βλημάτων καθώς ενισχύει την ισχύς πυρός του στην Νότια Σινική Θάλασσα. Η συνεργασία αυτή αναμένεται να διευκολύνει τις τροποποιήσεις σχεδιασμού και τις τεχνολογικές βελτιώσεις που απαιτούνται για την ενσωμάτωση αυτών των βλημάτων στην πλατφόρμα F-35.
Επιπτώσεις & Μεταβολές στην Επιχειρησιακή Λειτουργία του Μαχητικού
Η πρόσφατη επιβεβαίωση του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ για την ενσωμάτωση του κοινού Πυραύλου Αέρος-Εδάφους AGM-179 (JAGM) στο F-35 και ιδιαίτερα στο F-35B, σηματοδοτεί μια σημαντική ενίσχυση των δυνατοτήτων κρούσης του αεροσκάφους. Η ενσωμάτωση του AGM-114 Hellfire, ενός πυραύλου που παραδοσιακά δεν συνδυάζεται με αεριωθούμενα μαχητικά όπως το F-35 (ιδίως όταν πιάνουν τόσο μεγάλες ταχύτητες), υποδηλώνει μια νέα τακτική εξέλιξη, που πιθανόν να περιλαμβάνει μια παραλλαγή μεγαλύτερου βεληνεκούς του βλήματος, γνωστή ως AGM-114R-4. Αυτή η έκδοση του Hellfire, που διαθέτει αυξημένο βεληνεκές, θα μπορούσε να προσαρμοστεί με ένα νέο πακέτο καθοδήγησης/αισθητήρων για χρήση από το F-35, διευρύνοντας την βιβλιοθήκη εμπλοκής στόχων. Να σημειωθεί πως το βήμα AGM-114R-4 έχει εκτοξευθεί επιχειρησιακά από MQ-9 Reaper της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Οι πιθανές προσαρμογές του Hellfire και άλλων πυραύλων υποδηλώνουν το ενδιαφέρον του Ναυτικού για την ενίσχυση των δυνατοτήτων του F-35 με προηγμένες τεχνολογίες, όπως οι ανιχνευτές οπτικής επαφής/μη οπτικής επαφής (LOS/N-LOS), οι ανιχνευτές πολλαπλών τύπων και η στοχοποίηση ακριβείας. Η αναφορά στην ενσωμάτωση μη επανδρωμένων συστημάτων αεροσκαφών (UAS) που εκτοξεύονται από πυροσωλήνες, υποδεικνύει περαιτέρω καινοτόμες βελτιώσεις που θα μπορούσαν να ενισχύσουν το ρόλο του F-35 σε μελλοντικά περιβάλλοντα ”εν δυνάμει” υψηλού ρίσκου πολέμου υψηλής και υπέρ-υψηλής ένατασης (κατά Milley).
Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που εκτοξεύονται από πυροσωλήνες, όπως τα συστήματα ALTIUS-600, αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία για τις δυνατότητες επιτήρησης και κρούσης ακριβείας που διαθέτει η Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία. Η ενσωμάτωση τέτοιων μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο F-35 θα ευθυγραμμιζόταν με την εστίαση του αμερικανικού στρατού σε επιχειρήσεις σμηνών μη επανδρωμένων μέσων για την αύξηση της επιβιωσιμότητας του αεροσκάφους σε ”Γκρίζες Ζώνες” (Μαύρη Θάλασσα, Ινδοειρηνικός), βοηθώντας σε αποστολές όπως η καταστολή της εχθρικής αεράμυνας (SEAD) και η καταστροφή της εχθρικής αεράμυνας (DEAD).
Οι παρατηρήσεις του Διοικητή του Σώματος Πεζοναυτών Στρατηγού David Berger σχετικά με το έργο Long-Range Attack Munition (LRAM) υπογραμμίζουν τη στρατηγική κατεύθυνση προς την ανάπτυξη ευέλικτων, χαμηλού κόστους πυρομαχικών που μπορούν να αναπτυχθούν από διάφορες πλατφόρμες, συμπεριλαμβανομένου του F-35, επεκτείνοντας έτσι “σημαντικά το βάθος των πυρών μας”. Στο FutureWarfare έχουμε διεξάγει ενδελεχής ανάλυση αναφορικά με την χρήση των ALTIUS 600 και. των Σμηνών Μάχης μέσω συνεργατικής χρήσης τους με το όχημα ΘΟΥΡΙΟΣ.
Οι συνεχιζόμενες προσπάθειες του Ναυτικού να επεκτείνει το οπλοστάσιο του F-35, πέρα από τις βόμβες JDAM και Paveway που καθοδηγούνται μέσω λέιζερ, σε μια ευρύτερη σειρά εξελιγμένων πυρομαχικών, αντικατοπτρίζουν μια συνεχή εξέλιξη των δυνατοτήτων κρούσης του αεροσκάφους το οποίο φαίνεται να μην λειτουργεί μόνο ως κινητό Κέντρα Διοίκησης/Ελέγχου και επεξεργασίας/διαμοιρασμού δεδομένων. Αυτό περιλαμβάνει τη συμβατότητα με διάφορα προηγμένα πυρομαχικά, όπως τα AARGM-ER, SiAW, JSM, GBU-53/B StormBreaker, ακόμη και την πυρηνική βόμβα B61-12, σηματοδοτώντας ένα σημαντικό άλμα στο γεωστρατηγικό αποτύπωμα του F-35.
Πιστοποίηση Χρήσης SiAW από F-35
Η Aμερικανική Πολεμική Αεροπορία ανέθεσε στη Northrop Grumman σύμβαση ύψους 705 εκατομμυρίων δολαρίων για την ανάπτυξη και δοκιμή ενός όπλου αέρος-εδάφους υψηλής ταχύτητας με το όνομα SiAW. Το όπλο αυτό έχει σχεδιαστεί για το μαχητικό F-35 Joint Strike Fighter για την αποτελεσματική εξουδετέρωση εχθρικών στόχων, δίνοντας έμφαση σε δικτυοκεντρικές επιχειρήσεις.
Μέχρι το 2026, η Πολεμική Αεροπορία αναμένει ότι το SiAW θα αποκτήσει αρχική επιχειρησιακή ικανότητα και θα ενσωματωθεί στα F-35. Τον Μάιο του 2022, η Northrop, μαζί με τη Lockheed Martin και την L3Harris, εξασφάλισαν από την Πολεμική Αεροπορία συμβόλαια ύψους 2 εκατομμυρίων δολαρίων το καθένα για την αρχική φάση ανάπτυξης του SiAW. Η κύρια λειτουργία του όπλου είναι να στοχεύει κινητά εχθρικά συστήματα αεράμυνας στο έδαφος, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, ολοκληρωμένων συστημάτων αεράμυνας, εκτοξευτών βαλλιστικών πυραύλων και αντιδορυφορικών συστημάτων.
Οι πρόσφατες προσπάθειες της Πολεμικής Αεροπορίας κατευθύνονται προς τον εκσυγχρονισμό του στόλου και των όπλων της, ώστε να επιχειρεί σε κορεσμένο ηλεκτρομαγνητικά περιβάλλον μάχης καθώς και εντός Ζωνών Άρνησης και Αντιπρόσβασης Περιοχής. Η στροφή αυτή είναι εμφανής και στην αμυντική βιομηχανία των ΗΠΑ η οποία εστιάζει σε ανάπτυξη βλημάτων ικανών να διαπεράσουν ισχυρά δίκτυα αεράμυνας πολλών υψομετρικών αποστάσεων με αυξημένες ικανότητες ιχνηλάτησης στόχων.