Χωριανόπουλος Άγγελος
Στα τέλη του 2023 όπως γίνεται αντιληπτό η ουκρανική αντεπίθεση φαίνεται να έχει αποτύχει. Η εκπαίδευση πάνω στο δόγμα της Διοίκησης διά της Αποστολής από δυτικούς αξιωματούχους καθώς και η μεταφορά τεχνολογικά προηγμένοΥ βαρέως οπλισμού από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Μεγάλη Βρετανία, την Γαλλία, την Ολλανδία, την Γερμανία και μία σειρά άλλων κρατών δεν κατάφεραν να αποφέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα στο πεδίο της μάχης. Η βαρύτητα των τακτικών κλιμακίων δεν φαίνεται να αντικαθίσταται από προηγμένες πλατφόρμες μάχης στα πεδία των επιχειρήσεων.
Τα βασικά στοιχεία που διαμόρφωσαν την Ουκρανική αντεπίθεση και το αρχικό αποτέλεσμα της περιλαμβάνουν:
● Ουκρανοί, Αμερικανοί και Βρετανοί αξιωματούχοι διεξήγαγαν οκτώ μεγάλα επιτραπέζια πολεμικά παίγνια για τη δημιουργία του τελικού σχεδίου της αντεπίθεσης. Η Ουάσινγκτον φαίνεται να υπολόγισε λανθασμένα τον βαθμό στον οποίο οι δυνάμεις της Ουκρανίας θα μπορούσαν να μετατραπούν σε έναν δυτικού τύπου στρατό σε σύντομο χρονικό διάστημα – ειδικά χωρίς να δοθεί στο Κίεβο αεροπορική ισχύς που αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο των σύγχρονων στρατών.
● Αμερικανοί και Ουκρανοί αξιωματούχοι διαφώνησαν έντοναψσχετικά με τη στρατηγική, την τακτική και το χρονοδιάγραμμα των επιχειρήσεων. Το Πεντάγωνο ήθελε η επίθεση να ξεκινήσει στα μέσα Απριλίου για να εμποδίσει τη Ρωσία να συνεχίσει να ενισχύει τις γραμμές προωθημένης άμυνάς της. Οι Ουκρανοί δίσταζαν, επιμένοντας ότι δεν ήταν έτοιμοι χωρίς πρόσθετα όπλα και εκπαίδευση.
● Αμερικανοί αξιωματούχοι ήταν βέβαιοι ότι μια μηχανοκίνητη μετωπική επίθεση στις ρωσικές γραμμές ήταν εφικτή με τα στρατεύματα και τα όπλα που διέθετε η Ουκρανία καθώς και με τα επιπλέον υλικά που είχε παραλάβει από την Δύση. Οι προσομοιώσεις κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι δυνάμεις του Κιέβου, στην καλύτερη περίπτωση, θα μπορούσαν να φτάσουν στην Αζοφική Θάλασσα και να αποκόψουν τα ρωσικά στρατεύματα στο νότο σε 60 έως 90 ημέρες.
● Οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστήριζαν μια εστιασμένη επίθεση κατά μήκος αυτού του νότιου άξονα, αλλά η ηγεσία της Ουκρανίας πίστευε ότι οι δυνάμεις της έπρεπε να επιτεθούν σε τρία διακριτά σημεία κατά μήκος του μετώπου των 600 μιλίων, νότια προς τη Μελιτόπολη και το Μπερντιάνσκ στην Αζοφική Θάλασσα και ανατολικά προς την πολιορκημένη πόλη Μπαχμούτ. Για να γίνει αντιληπτή η βαρύτητα και η σημασία των δυτικών οπλισμών, αξίζει να μελετηθεί το παρακάτω νήμα από το Defensegreece-Media.
● Η κοινότητα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών είχε μια πιο αρνητική άποψη από ό,τι ο αμερικανικός στρατός, εκτιμώντας ότι η επίθεση είχε μόνο 50% πιθανότητες επιτυχίας, δεδομένης της ισχυρής, πολυεπίπεδης άμυνας που είχε οικοδομήσει η Ρωσία κατά τη διάρκεια του χειμώνα και της άνοιξης.
● Aπ’ότι φάνηκε από το πεδίο της μάχης, στην Ουκρανία και στη Δύση υποτίμησαν την ικανότητα της Ρωσίας να ανακάμπτει από καταστροφές στο πεδίο της μάχης και να εκμεταλλεύεται τα πλεονεκτήματά της: ανθρώπινο δυναμικό, νάρκες και προθυμία να θυσιάσει ζωές σε εκθετικό βαθμό, κάτι που λίγες άλλες χώρες μπορούν να ανεχθούν.
● Καθώς πλησίαζε η αναμενόμενη έναρξη της αντεπίθεσης, οι Ουκρανοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι φοβούνταν ότι θα υποστούν καταστροφικές απώλειες – ενώ οι Αμερικανοί αξιωματούχοι πίστευαν ότι ο φόρος θα ήταν τελικά μεγαλύτερος χωρίς μια αποφασιστική επίθεση σύμφωνα με το δημοσίευμα της Washington Post.
Σε μια τηλεδιάσκεψη στα τέλη του φθινοπώρου του 2022, αφού το Κίεβο είχε ανακτήσει εδάφη στα βόρεια και τα νότια της Ουκρανίας, ο Λόυντ Όστιν μίλησε με τον στρατηγό Valery Zaluzhny, τον ανώτατο στρατιωτικό διοικητή της Ουκρανίας και τον ρώτησε τι θα χρειαζόταν για μια εαρινή επίθεση. Ο Zaluzhny απάντησε ότι χρειαζόταν 1.000 τεθωρακισμένα οχήματα και εννέα νέες ταξιαρχίες, εκπαιδευμένες στη Γερμανία και έτοιμες για μάχη.
Τους πρώτους μήνες του 2023, στρατιωτικοί αξιωματούχοι από τη Βρετανία, την Ουκρανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες ολοκλήρωσαν μια σειρά πολεμικών παιγνίων σε μια βάση του Αμερικανικού Στρατού στο Βισμπάντεν της Γερμανίας, όπου Ουκρανοί αξιωματικοί ενσωματώθηκαν σε μια νεοσύστατη διοίκηση που ήταν υπεύθυνη για την υποστήριξη του αγώνα του Κιέβου. Η ακολουθία οκτώ υψηλού επιπέδου πολεμικών παιγνίων/ασκήσεων αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά της προσπάθειας που υποστήριξαν οι ΗΠΑ για την τελειοποίηση ενός βιώσιμου, λεπτομερούς σχεδίου εκστρατείας και για τον προσδιορισμό του τι θα πρέπει να παράσχουν τα δυτικά έθνη για να της δώσουν τα μέσα για να πετύχει. “Συγκεντρώσαμε όλους τους συμμάχους και τους εταίρους και τους πιέσαμε πραγματικά σκληρά για να αποκτήσουν πρόσθετα μηχανοκίνητα οχήματα”, δήλωσε ανώτερος αξιωματούχος του Αμερικανικού Στρατού στην Washington Post.
Κατά τη διάρκεια των προσομοιώσεων, καθεμία από τις οποίες διήρκεσε αρκετές ημέρες, οι συμμετέχοντες ορίστηκαν να παίξουν το ρόλο είτε των ρωσικών δυνάμεων – των οποίων οι δυνατότητες και η συμπεριφορά ενημερώνονταν από τις ουκρανικές και συμμαχικές πληροφορίες – είτε των ουκρανικών στρατευμάτων και διοικητών, των οποίων η απόδοση ήταν δεσμευμένη από την πραγματικότητα ότι θα αντιμετώπιζαν σοβαρούς περιορισμούς σε ανθρώπινο δυναμικό και πυρομαχικά.
Τα βασικά ευρήματα από την Ουκρανική αντεπίθεση:
● Το εβδομήντα τοις εκατό των στρατευμάτων σε μία από τις ταξιαρχίες που ηγήθηκαν της αντεπίθεσης και ήταν εξοπλισμένα με τα νεότερα δυτικά όπλα, εισήλθαν στη μάχη χωρίς καμία εμπειρία μάχης.
● Οι οπισθοδρομήσεις της Ουκρανίας στο πεδίο της μάχης οδήγησαν σε ρήξεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με τον αποτελεσματικότερο τρόπο διεξαγωγής επιχειρήσεων εις βάθος της ρωσικής άμυνας.
● Ο διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη δεν μπορούσε να έρθει σε επαφή με τον ανώτατο διοικητή της Ουκρανίας για εβδομάδες στην αρχή της εκστρατείας, εν μέσω εντάσεων σχετικά με την αμφισβήτηση των αποφάσεων των Αμερικανών στο πεδίο της μάχης.
● Κάθε πλευρά κατηγορούσε την άλλη για λάθη ή λανθασμένους υπολογισμούς. Αμερικανοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η Ουκρανία υστέρησε σε βασικές στρατιωτικές τακτικές, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης της επίγειας αναγνώρισης για την κατανόηση της πυκνότητας των ρωσικών ναρκοπεδίων. Ουκρανοί αξιωματούχοι είπαν ότι οι Αμερικανοί δεν φάνηκαν να κατανοούν πώς τα επιθετικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη και άλλη τεχνολογία είχαν μεταμορφώσει το πεδίο της μάχης.
● Συνολικά, η Ουκρανία έχει ανακαταλάβει μόνο περίπου 200 τετραγωνικά μίλια εδάφους, με κόστος χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, ξοδεύοντας δισεκατομμύρια σε δυτική στρατιωτική βοήθεια μόνο το 2023.
Σχεδόν έξι μήνες μετά την έναρξη της αντεπίθεσης, η εκστρατεία έχει μετατραπεί σε έναν πόλεμο σταδιακών κερδών. Υγρά χαρακώματα τύπου Α’ Παγκοσμίου Πολέμου καλύπτουν την ανατολική και νότια Ουκρανία, ενώ τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη επιτήρησης και επίθεσης δείχνουν να παίζουν κυρίαρχο ρόλο στις επιχειρήσεις έναντι τεθωρακισμένων δυνάμεων. Η Μόσχα εξαπολύει πυραυλικές επιθέσεις εναντίον πολιτικών στόχων σε ουκρανικές πόλεις, ενώ το Κίεβο χρησιμοποιεί τόσο δυτικούς πυραύλους όσο και εγχώρια τεχνολογία για να χτυπήσει πολύ πίσω από τις γραμμές του μετώπου – στη Μόσχα, στην Κριμαία και στη Μαύρη Θάλασσα.
Οι Αμερικανικοί πολλαπλοί εκτοξευτές ρουκετών HIMARS, το Starlink, οι ATACMS, τα Leopard 2A6, τα Bradley, τα Abrams και μια σειρά άλλων δυτικών όπλων δεν φέρνουν την νίκη.
Πηγές πληροφοριών Washington Post, Wall Street Journal, Reuters
Πολύ καλή προσέγγιση!