Το μαχητικό αεροσκάφος Rafale, το οποίο κατασκευάζεται από την Dassault, παρουσιάζει ανανεωμένο ενδιαφέρον και πιθανές παραγγελίες από νέα κράτη. Η Αίγυπτος, ο πρώτος εξαγωγικός πελάτης του Rafale, έχει ήδη επεκτείνει τον στόλο της και σχεδιάζει να τον αυξήσει σε 80 μαχητικά αεροσκάφη. Το Κατάρ, ένας άλλος μακροχρόνιος πελάτης, έχει εκφράσει την πρόθεση να αυξήσει το στόλο των Rafale σε 60 μαχητικά. Αυτές οι επεκτάσεις αντικατοπτρίζουν τη συνεχιζόμενη δέσμευση αυτών των εθνών να αποκοπούν μερικώς από την αγορά αμερικανικών οπλικών συστημάτων και να κινηθούν προς την ευρωπαϊκή βιομηχανία.
Η Ινδία, βασικός χειριστής του Rafale, απέκτησε αρχικά 36 μαχητικά ως προσωρινή λύση μετά την ακύρωση μιας μεγαλύτερης σύμβασης. Η χώρα αντιμετωπίζει τώρα την ανάγκη να αντικαταστήσει τα γηρασμένα αεροσκάφη του στόλου της, όπως τα Mig-21 και Mirage 2000. Το Rafale βρίσκεται σε ευνοϊκή θέση για το πρόγραμμα MRCA-2 της Ινδίας, το οποίο στοχεύει στην κατασκευή 114 μαχητικών αεροσκαφών σε τοπικό επίπεδο. Αυτό ενισχύεται από το χαμηλότερο κόστος υλοποίησης του Rafale λόγω της υπάρχουσας υποδομής από το πρώτο συμβόλαιο με την Ινδία, καθώς και από την πρόσφατη παραγγελία 26 Rafale-M από το Ινδικό Ναυτικό, που εδραιώνει περαιτέρω το ρόλο του στις Ινδικές Αεροπορικές Δυνάμεις.
Η Ελλάδα σύμφωνα με το meta-defense-fr σχεδιάζει να αποκτήσει μια δεύτερη μοίρα για να αντικαταστήσει τα Mirage 2000-5. Η ευελιξία και οι δυνατότητες του Rafale το έχουν καταστήσει κεντρικό περιουσιακό στοιχείο για τις χώρες αυτές, προσφέροντας τρομακτικά επιχειρησιακά χαρακτηριστικά κρούσεις Αέρος-Αέρος μέσω του βλήματος Μeteor. Η Σαουδική Αραβία επίσης έχει δείξει ενδιαφέρον για την απόκτηση 54 Rafale. Αυτό θεωρείται ως στρατηγική κίνηση, εν μέρει για να ασκηθεί πίεση σε άλλους προμηθευτές, αλλά η πρόταση της Dassault συγκέντρωσε πραγματικό ενδιαφέρον από το Ριάντ.
Συζητήσεις για την απόκτηση Rafale έχουν επίσης ξεκινήσει με το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν, με στόχο να αντικαταστήσουν τους στόλους των μαχητικών αεροσκαφών της σοβιετικής εποχής. Αυτές οι διαπραγματεύσεις καταδεικνύουν την επέκταση της αγοράς για το Rafale εκτός της παραδοσιακής πελατειακής του βάσης. Τέλος, η ίδια η Γαλλία, ο κύριος χειριστής του Rafale, είναι πιθανό να παραγγείλει επιπλέον αεροσκάφη πέραν της προγραμματισμένης δεκαετίας του 2030 για να διατηρήσει μια ισχυρή πολεμική αεροπορία. Η γήρανση του στόλου των Rafale M και η ανάπτυξη του προγράμματος SCAF ενδέχεται να ωθήσουν τη Γαλλία να παρατείνει τις ανανεώσεις των Rafale.
Η επιτυχία του Rafale, τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς, σηματοδοτεί ένα σημαντικό επίτευγμα για την Dassault Aviation, που επαναλαμβάνει την ιστορική επιτυχία της σειράς Mirage.
