Το τουρκικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε ότι βομβάρδισε συνολικά «τριάντα δύο στόχους» του PKK και των συμμάχων του στο βόρειο Ιράκ και στη Συρία, λίγες ώρες μετά την επίθεση στην Άγκυρα, η οποία κόστισε τη ζωή σε πέντε ανθρώπους. Η τουρκική κυβέρνηση απέδωσε την επίθεση στο κουρδικό αυτονομιστικό ένοπλο κίνημα PKK.
Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε βάσει του δικαιώματος νόμιμης άμυνας που προβλέπεται στο άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Στην αεροπορική επιχείρηση, καταστράφηκαν συνολικά 32 στόχοι, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Άμυνας, ενώ οι επιχειρήσεις συνεχίζονται. Σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών, Αλί Γερλίκαγια, οι δράστες της επίθεσης ήταν πιθανότατα μέλη του PKK.
Στην επίθεση, σκοτώθηκαν τέσσερις εργαζόμενοι της Τουρκικής Αεροδιαστημικής Βιομηχανίας (TUSAS) και ένας ταξιτζής. Οι δράστες, ένας άνδρας και μια γυναίκα, εξουδετερώθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας. Επιπλέον, τραυματίστηκαν 22 άτομα, ανάμεσά τους επτά μέλη των ειδικών δυνάμεων της Τουρκίας. Το PKK, που πολεμά το τουρκικό κράτος από το 1984, χαρακτηρίζεται ως «τρομοκρατική» οργάνωση από την Τουρκία, τις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Το τρομοκρατικό χτύπημα στην Τουρκική Αεροδιαστημική Βιομηχανία (TUSAŞ) στην Άγκυρα συνέβη λίγο μετά την αμφιλεγόμενη πρόταση του ηγέτη του MHP, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, για την αποφυλάκιση του ηγέτη του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Ο Μπαχτσελί πρότεινε ότι ο Οτσαλάν θα μπορούσε να αφεθεί ελεύθερος αν ζητούσε δημόσια τη διάλυση του PKK. Η επίθεση, που άφησε πίσω της 4 νεκρούς και 14 τραυματίες, αποδίδεται στο PKK, γεγονός που αναπόφευκτα συνδέθηκε με την πρωτοβουλία για ‘’ειρήνευση”.
Η επίθεση εγείρει υποψίες για προσπάθειες αποτροπής μιας πιθανής ειρηνευτικής διαδικασίας μεταξύ του τουρκικού κράτους και του PKK. Οι συνομιλίες για την αποφυλάκιση του Οτσαλάν συνδέονται με την ευρύτερη στρατηγική της κυβέρνησης Ερντογάν για διάλυση του ΡΚΚ, που ξεκίνησε αμέσως μετά την επανεκλογή του το 2023. Παράλληλα, το αίτημα του Μπαχτσελί για αποφυλάκιση υπό όρους του Οτσαλάν έχει προκαλέσει αντιδράσεις από εθνικιστικούς κύκλους, δημιουργώντας αμφιβολίες για το αν μια τέτοια ειρηνευτική κίνηση μπορεί να επιτύχει.
Η σχέση μεταξύ των δύο ζητημάτων είναι η δυναμική που αναπτύσσεται ανάμεσα στην επιθυμία για ειρήνη και την αντίδραση των ενόπλων στοιχείων του PKK ή άλλων συμφερόντων που επιθυμούν τη συνέχιση της σύγκρουσης. Η επίθεση θα μπορούσε να είναι είτε μια ενέργεια διαμαρτυρίας από σκληροπυρηνικά μέλη του PKK είτε μια προβοκάτσια από το βαθύ κράτος για να εμποδίσει την ειρηνευτική διαδικασία.
