Μία πάρα πολύ σημαντική ανάλυση είδε το φως της δημοσιότητας προ ολίγων ημερών από τον Lieutenant Colonel Paul Maxwell στο Modern War Institute η οποία συνέκρινε την επιχειρησιακή δράση τακτικού επιπέδοου drone και σύγχρονων συστημάτων αεράμυνας.
Οι πρόσφατες συγκρούσεις στην Ουκρανία και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ υπογράμμισαν τον σημαντικό ρόλο των μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV) στα σύγχρονα πεδία μάχης. Τα συστήματα αυτά, τα οποία κυμαίνονται από προσιτά εμπορικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη μέχρι εξελιγμένα στρατιωτικά μοντέλα όπως το ιρανικό Shahed-131, χρησιμοποιούνται συχνά για επιτήρηση, άμεσες επιθέσεις σε επίγειους στόχους και ως περιφερόμενα πυρομαχικά. Ο απόλυτος αριθμός των UAV που βρίσκονται σε λειτουργία, όπως αποδεικνύεται από τις χιλιάδες που χάνει η Ουκρανία κάθε μήνα, αποτελεί έναν νέο κίνδυνο στο πεδίο της μάχης.
Τα συμβατικά αντιαεροπορικά όπλα και οι δαπανηροί πύραυλοι εδάφους-αέρος έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικά και οικονομικά μη βιώσιμα έναντι του τεράστιου αριθμού φθηνών UAV. Τα ηλεκτρονικά αντίμετρα, συμπεριλαμβανομένων των παρεμβολών και των όπλων κατευθυνόμενης ενέργειας, προσφέρουν κάποια επιτυχία, αλλά περιορίζονται από τις παρενέργειές τους και τον κίνδυνο αποκάλυψης των θέσεών τους.
Η ιστορία χρήσης των αεροσκαφών σε στρατιωτικές εφαρμογές παρέχει πολύτιμα διδάγματα για την αντιμετώπιση των απειλών UAV. Αρχικά, τα αεροσκάφη χρησιμοποιήθηκαν για αναγνώριση και στη συνέχεια προσαρμόστηκαν γρήγορα για επίγειες επιθέσεις. Αυτό οδήγησε στην ανάπτυξη συστημάτων αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένων των επίγειων αντιαεροπορικών όπλων και των μαχητικών αεροσκαφών. Αυτά τα μαχητικά εξελίχθηκαν για την προστασία από εχθρικά αεροσκάφη, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για άμυνα από αέρος. Παρομοίως, τα UAV έχουν εξελιχθεί από ρόλους επιτήρησης σε ρόλους επίθεσης και τώρα το επόμενο βήμα φαίνεται να είναι η εισαγωγή μη επανδρωμένων αεροσκαφών αεροπορικής υπεροχής, όπως δείχνει η χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών από την Ουκρανία για εμπλοκές αέρος-αέρος.
Αυτό που χρειάζεται ένα σύγχρονο πεδίο μάχης είναι μικρά, οικονομικά αποδοτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη αεροπορικής υπεροχής που μπορούν να προστατεύσουν τις επίγειες μονάδες από αυτές τις διάχυτες απειλές. Παραδείγματα τέτοιων εξελίξεων βλέπουμε στους αγώνες μάχης με μη επανδρωμένα αεροσκάφη του Aerial Sports League και σε προϊόντα όπως το DroneHunter F700.
Για να είναι αποτελεσματικά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναέριας υπεροχής, πρέπει να είναι προσιτά και σχεδόν μιας χρήσης, ικανά για αυτόνομες επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων της περιπολίας, της ανίχνευσης απειλών και της αυτόματης εμπλοκής στόχων. Αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη θα πρέπει να είναι εύκολα στη χρήση, απαιτώντας ελάχιστη εκπαίδευση, και να διαθέτουν διεπαφές τόσο απλές όσο αυτές που υπάρχουν στα εμπορικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Οι ηθικές ανησυχίες είναι λιγότερο προβληματικές, δεδομένου ότι οι στόχοι είναι μη επανδρωμένοι, επιτρέποντας μεγαλύτερη αυτονομία στην εμπλοκή.
Τέλος, η ενσωμάτωση των μικρών μαχητικών UAV στο υφιστάμενο περιβάλλον του πεδίου μάχης αποτελεί πρόκληση. Αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη δεν θα πρέπει να είναι αποκλειστικά για τις αεροπορικές δυνάμεις, αλλά να είναι διαθέσιμα σε κάθε χερσαία μονάδα που χρειάζεται να αμυνθεί κατά των UAV. Η διαχείριση του εναέριου χώρου για την αποφυγή συγκρούσεων μεταξύ διαφόρων αεροσκαφών και η ενσωμάτωση αυτών των μη επανδρωμένων αεροσκαφών στην επιχειρησιακή εικόνα της αεράμυνας είναι απαραίτητη. Η θέσπιση νέων κανόνων για τη χρήση του εναέριου χώρου και η διασφάλιση του συγχρονισμού της αεράμυνας θα είναι το κλειδί για την προστασία των χερσαίων δυνάμεων και την αντιμετώπιση της απειλής των UAV με σύγχρονη τεχνολογία και όχι με ξεπερασμένα συστήματα της εποχής του Ψυχρού Πολέμου.
Σχόλιο: Η ανάλυση αυτή είναι αρκετά σημαντική για να καταδείξει το πλέγμα αεράμυνας που πρέπει να χτιστεί στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και των ευρώ. Στα σύγχρονα παιδιά μάχης θεωρείται μεγάλο σφάλμα το να στηριχθούμε αποκλειστικά σε χρήση αντιεροπορικών σε στοιχείων εδάφους αέρος που κινούνται υπό την νοοτροπία αντιαεροπορικής κρούσης του ψυχρού πολέμου. Αναγκαστικά χρειάζονται νέα μέσα νέες μεθοδολογίες επαυξημένης κινητικότητας στις αντιαεροπορικές δυνάμεις της χώρας.